Verslag Funduroweekend Les Hautes-Rivières
Hieronder lees je het verslag van het Funduroweekend. De foto’s staan in het fotoalbum.
De kroon op het eerste Fundurojaar
Een paar maanden terug werd de inschrijving voor het Funduro weekend in les Hautes Rivières (in de Franse Ardennen) geopend om te inventariseren voor hoeveel mensen we een accommodatie zouden moeten zoeken. Dat bleken er, inclusief onszelf 13 te zijn. Hoewel we niet bijzonder bijgelovig zijn, leek dit toch een slecht voorteken te zijn. Aangezien we ruim op tijd konden gaan zoeken leek het ons een kwestie van tijd tot we een geschikte plek hadden gevonden. Maar dat viel tegen; dan weer te duur, dan weer te ver van de trails, dan weer te groot of te klein, kortom stress!
Met ook nog een zomervakantie ertussen, waarbij de leden van de Funduro ook nog eens op verschillende momenten weg waren, was het inmiddels eind augustus en waren we nog geen stap verder gekomen. Heel even schoot door ons hoofd dat het misschien zelfs kon betekenen dat we deze kroon op ons mooie eerste Fundurojaar zouden moeten annuleren… Net voordat we zover waren, verscheen er ineens een suggestie voor een locatie op ons scherm: ‘Au pied de Vigne’ in Vresse-sur-Semois op zo’n 15 km van de trails! Na een moeizaam telefoontje vanwege een soort halve storing (ik hoorde de eigenaresse wel, maar zij mij niet), lukte het eindelijk om voldoende appartementen te huren voor best een schappelijke prijs. Maar hoe het er uit zou zien was op basis van het beperkt aantal foto’s nog even afwachten.
Meer misère
Daarna leek het aanvankelijk uitstekende weer (zon, droog en rond de 20 graden), per dag achteruit te gaan en vlak voor vertrek leek op basis van de laatste voorspellingen, een waterdicht pak uit één stuk en rubberlaarzen nog de beste optie als outfit. Daarnaast moest één iemand helaas afzeggen i.v.m. droevige familie omstandigheden en op de vrijdag ervoor belde een ander dat hij zich niet lekker voelde en na de rit in Chaudfontaine (een klein groepje wilde op vrijdag al wat inrijden) moest besluiten naar huis te rijden i.p.v. door naar les Hautes Rivières.
Trail-porn
Hoe anders was het gelukkig op het weekend zelf! De ontstemde weergoden hadden het weliswaar voorzien op de Ardennen, maar hielden keurig de landsgrenzen aan en lieten slechts een paar verdwaalde druppels vallen in het Franse gedeelte. Oké, de nacht van zaterdag of zondag was niet helemaal droog, maar alleen op de eerste trail op zondag was het nog enigszins inhouden geblazen op de natte wortels. Daarna zorgden een lekkere bries en een bleek zonnetje voor optimale condities.
Op zaterdag lagen de trails er helemaal perfect bij, droog, veel grip, heel afwisselend en technisch gezien op een niveau wat je meestal alleen in de Alpen tegenkomt. De namen van de trails waren al om van te smullen: Mad Max, Dauphiné en Dauphiné Black, La S, Rumsteck en Goulayante. Er vanaf knallen is echt ‘trail-porn’. Stenen, wortels, steile technische stukken, loamy bochten, er zit van alles in. Voor mij persoonlijk waren ‘de spleet’ in de Rumsteck, ‘de hop-on-hop-off rots in de Goulayante en ‘de harde rockslab’ in de Dauphiné de hoogtepunten (knipoog).
Ons natje en droogje
De appartementen waren prima, schoon, verzorgd en meer dan geschikt voor ons doel; slapen, koffiezetten en douchen. Alles voor het ontbijt en de lunch was van thuis meegenomen of bij de plaatselijke super ingeslagen en in de koelkasten gepropt. Na de intensieve rit van zaterdag konden we het ons permitteren ons te laven aan de uitstekende Belgische bieren en de plaatselijke caloriënbom te verorberen: ‘een crêpe Mikado’ een pannenkoek met bolletjes ijs, slagroom en een deegstokje (met 30 man zou je dan kunnen Mikadoën). Recht tegenover onze appartementen zat een uitstekende Italiaan, die we vooraf al hadden gereserveerd voor de zaterdagavond, wat maar goed was ook. Blijkbaar was de faam van dit restaurant in de wijde omtrek bekend, want het zat bomvol. Uitstekend gegeten dus en genoeg energie naar binnen gewerkt om zondag nog maar weer eens een handvol keer de berg op te rijden.
Mooi stel bij elkaar
Ik denk dat iedereen een prima gevoel heeft overgehouden aan dit eerste Funduro weekend, prima weer, goed gezelschap en nul materiaalpech en slechts enkele onschuldige schuivertjes, wat wil je nog meer. Het heeft ons ook twee nieuwe leden opgeleverd: Sigi (zoon van Valentijn) en Joris. Wat ook een mooie bijkomstigheid was dat we een mix hadden van leden die al wat langer meerijden en de nodige Enduro/trailride ervaring hebben (Willem, Ronald en Ben Dekker), nieuwe leden (naast Sigi en Joris zijn ook Nicole en Maarten, die helaas moesten afhaken, relatief nieuw), een bestuurslid met trailskills (Peter), vaste ‘klanten’ van de Funduro (Valentijn, Jasper en natuurlijk de Funduroleden zelf, Ben, Damir en Richard) en iemand die al langer lid is en nu voor het eerst mee was met de Funduro (René).
Voor ons is het een zeer geslaagd weekend geweest, de nodige hobbels vooraf, maar eind goed, al goed! Op naar onze volgende en laatste activiteit: de trailride in Chaufontaine, houd de website in de gaten, binnenkort start de inschrijving.
Have fun, save ride!
Ben, Damir en Richard
Meer foto’s bekijken? Je vind ze in het aparte fotoalbum.